Guess I could say: Home sweet home.

Het verbaast me hoeveel deze stad als mijn thuis voelt.

Toen ik nog in Eindhoven naar school ging kende ik de omgeving.

Ik weet nog dat ik in de trein naar Eindhoven zat en kende elk station, de huizen op de route en soms zelfs de mensen in de trein. Vaak vroeg ik me tijdens deze reis af of ik me ergens zo vertrouwd, bekend en wellicht thuis zou gaan voelen.

Ik had niet verwacht dat een stad als Berlijn ervoor zou zorgen dat deze gedachten een positief antwoord kregen. dagelijks voel ik me weer thuis in Berlijn. Hier heb ik mijn eigen favoriete plekjes ontdekt en gecreëerd.

Het leven in een stad als Berlijn heeft me een andere kijk op veel dingen gegeven. Ik ben gewend geraakt aan de vrijheid. Niet alleen de vrijheid van het op mezelf wonen maar ook de vrijheid die deze stad je biedt om jezelf te zijn. Op welke manier je maar wilt.

De angsten die ik had voor ik hier heen verhuisde lijken nu slechts vage herinneringen en sommige zijn zelfs onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden.

Ik ben onwijs dankbaar voor alle steun die ik heb gehad om deze stap te durven zetten. En zou het oprecht iedereen aanraden zijn droom na te jagen. En er gewoon voor te gaan. Want wauw wat heb ik veel geleerd en wat leer ik nog steeds veel.

Verder vind ik het super geweldig hoeveel kleine geluksmomentjes deze stad me elke keer weer brengt. Bijvoorbeeld, een paar dagen terug scheen de zon eindelijk weer eens en iedereen fleurde weer op. Er was overal veel leven op de straten. Ik liep door een straat niet ver van waar ik woon en zag een stel op straat zeer geconcentreerd dansen. Een paar meter verder stond een meneer muziek te maken door met zijn drumstokken op een vuilnisbak te slaan. Het was een super mooi beeld. De zon, muziek, dans. Vreugde.

Keep saying it. Got to love Berlin.